کاتاراکت یا آب مروارید شایعترین علت کوری بدون درد و درمان پذیر در سراسر جهان می باشد. در حقیقت آب مروارید عبارت است از کدورت تدریجی لنز چشم انسان و شایعترین علت آن افزایش سن می باشد. هر چند در سنین مختلف دیده می شود که علت تنوع سنی آن به فاکتورهای دیگری مثل بیماریهای سیستمیک مانند دیابت، بیماریهای التهابی چشم، مصرف داروهای خاص مانند کورتیکواستروئیدها مربوط است. از نظر سنی این بیماری می تواند مادرزادی از هنگام تولد وجود داشته باشد که به سرعت پیشرفت می کند و در صورتیکه در سه ماهه اول عمر باعث کاهش بینائی شود یک اوژانس چشم پزشکی محسوب می گردد. نوع جوانان که از پیش از بلوغ تا اواخر آن اطلاق می گردد و نوع سنی یا senile که بیشترین موارد آن را شامل می -گردد.

از نظر نوع می توان آن را به کورتیکال، زیر کپسولی(بیشتر اوقات زیر کپسولی خلفی) و هسته ای یا نوکلئور تقسیم کرد. در نوع کورتیکال ممکن است تا موارد پیشرفته دید خوب و قابل قبول باشد اما در حضور یک زاویه تنگ می تواند با جذب ناگهانی آب باعث افزایش فشار چشم گردد. در نوع ساب کپسولار دید بیمار در نور کم خوب و در نور زیاد مختل می گردد. و نهایتاً در نوع هسته ای دید نزدیک بیمار در ابتدا بخصوص در بیماری که قبلاً پیرچشمی را تجربه کرده است بهتر می شود و بیمار فکر می -کند که دید خوب است.

به هر حال آب مروارید به هر علتی که ایجاد شده باشد و از هر نوعی که باشد درمان آن عمل جراحی است.

در حال حاضر عمل جراحی آب مروارید (به استثنای موارد نوزادان و کودکان) با بی حسی ایجاد شده توسط قطره آسنتوکائین یا تتراکائین و بدون بیهوشی و یا بدون تزریق آمپول بی حسی و به روش فیکرامولسفیکاسیون و از طریق تونل کورنئال که در اکثر موارد نیاز به بخیه کردن زخم نیست انجام می شود و برای بیمار در انتهای عمل لنز تاشو در چشم گذاشته می شود. در مواردیکه بیمار آستگماتیسم چندانی نداشته باشد و یا طول قدامی خلفی چشم بین 22/5 تا 24/5 میلی متر باشد با گذاشتن یک لنز منوفوکال بیمار یکی از دو دید دور یا نزدیک را بدون عینک و دید دوم را با استفاده از عینک مثلاً برای خواندن و نوشتن و کارهای نزدیک بدست می آورد.

برای بیمارانی که آستگماتیسم بالائی دارند بالاتر از 1/5 دیوپتر می توان از لنزهای توریک استفاده کرد که البته قیمت آنها گران است و یا کارهای دیگری مثل اصلاح آستگماتیسم از روی قرنیه انجام داد و همان لنز منوفوکال را کار گذاشت.

همچنین در سالهای اخیر نوع دیگری از لنز در بازار وجود دارد به نام لنزهای مولتی فوکال که می تواند در زمان عمل گذاشته شود و بیمار برای دور و نزدیک بی نیاز از عینک باشد که البته اولاً این لنزها فوق العاده گران هستند و احتمال اصلاح دور و نزدیک حدود 70% می باشد، بدین معنی که 30% بیماران برای شرایط خاص نیاز به درجاتی از عینک خواهند داشت.

همچنین لنزهائی که در دست تهیه است که بعد از عمل با استفاده از نور ماوراء بنفش می توان شماره باقیمانده برای دور و یا نزدیک را اصلاح نمود که به این لنزها Light adjustable lenses می گویند.

اما در مواردیکه طول قدامی خلفی بیشتر از 24/5 میلی متر و یا کمتر از 22/5 میلی متر است احتمال خطای اندازه گیری در تعیین شماره لنزی که قرار است در چشم کار گذاشته شود بیشتر می گردد و هرچه میزان اختلاف این طول قدامی خلفی از عدد معمول گفته شده بیشتر باشد خطا بیشتر است البته لازم به ذکر است که در چشم کوتاهتر خطا احتمالش بیشتر می -شود؛ جراحان برای جبران کردن این خطا از فرمولهای خاصی در محاسبه لنز استفاده می کنند که تا حد امکان این خطا را کمتر نمایند.

منبع: http://www.eyedr.ir